سرمایه اجتماعی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

Authors

جهانگیر کریمیان

دانشیار مدیریت برنامه ریزی ورزشی دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ایران، تقی آقاحسینی

استادیار مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر اصفهان) ،اصفهان ایران، سید مرتضی موسوی نافچی

کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ایران

abstract

مقدمه : بدون تردید میزان سرمایه‏ی اجتماعی جامعه برآیندی از سرمایه های اجتماعی گروه های کوچک می‏باشد، که در بین اقشار مختلف جامعه متفاوت است و انتظار می‏رود گروه‏های حرفه‏ای و شغلی مختلف با توجه به میزان دانش، نگرش و سرمایه گذاری به عمل آمده توسط جامعه بر روی آنان از سطوح مختلفی از این متغیر اجتماعی بهره برده باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی سطح و چگونگی سرمایه اجتماعی و مؤلفه های آن در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده است. روش بررسی: تحقیق حاضر کاربردی و از نوع توصیفی که جامعه آماری را کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که 670 نفر در سال (92 – 1391) بوده است، تشکیل داده بودند. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول cocran150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقه ای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید. برای سنجش سرمایه اجتماعی در این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از مدل (social capital assessment tool) که توسطkrishna  و shrader در سال 1999 میلادی ساخته شده است که روایی صوری و محتوای آن مورد تأئید 8 نفر متخصصان و صاحب نظران علوم مدیرت و جامعه شناسی و پایایی آن نیز 94/0 به دست آمد، استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی شامل (فراوانی، درصدها، جداول و نمودارها) و در سطح استنباطی شامل (آزمون t تک نمونه ای، t مستقل و آزمون f ) صورت گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد سرمایه اجتماعی اعضای هیأت علمی برابر با (44/3) بوده است که نشان می دهد بالاتر از حد متوسط است و نیز نگرش با میانگین (82/3) بالاترین و اعتماد با میانگین (14/3) پائین ترین سطح از هفت مؤلفه سرمایه اجتماعی را دارا بودند. همچنین بین سرمایه اجتماعی اعضای هیأت علمی بر اساس متغیرهای جنسیت، تخصص، مرتبه علمی و دانشکده تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری : کلیه فعالیت های آموزشی اعضای هیأت علمی بدون در نظر گرفتن پایگاه اجتماعی آنان از نظر جامعه، سیاست گذاری ها و شرایط اقتصادی امکان پذیر نیست. از این رو از چند نظر می توان به تقویت اثربخشی سرمایه اجتماعی در کلیه ابعاد و فعالیت های استادان دانشگاه پرداخت، از یک سو روابط شبکه ای و درونی مانند اعتماد، نگرش، ارتباطات اجتماعی و از سوی دیگر لحاظ نمودن جایگاه و پایگاه اجتماعی و برنامه ریزی های کلان و موقعیت های مختلف عاملان کنش (اعضای هیأت علمی) و با توجه به شرایط اقتصادی جامعه، پرداخت.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

رضایت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: شناخت عوامل مؤثر در ایجاد رضایت شغلی می تواند در افزایش رضایت شغلی اعضای هیأت علمی و ایجاد انگیزه در جهت انجام فعالیت های آموزشی و پژوهشی مفید باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان رضایت شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 85-1384 انجام شد. روش ها: در یک مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی، از بین اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، تعداد 210 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ...

full text

نیازسنجی آموزشی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان

Background: educational needs assessments of faculty members along with the identification of educational needs priorities may contribute to facilitate the present facilities and resources of the university and ensuring fulfillment of the high goals of that university. The present study has been performed based on the identification of educational needs prioritization of Hormozgan University of...

full text

رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمانی با نگهداشت اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان، سال۱۳۹۰

مقدمه: اعضای هیأت علمی به عنوان پراهمیت ترین عناصر نظام آموزش عالی بوده و جذب و نگهداشت اعضای هیأت علمی از عوامل مهم در موفقیت دانشگاه ها محسوب می شود. از لحاظ نظری، سرمایه اجتماعی یکی از عواملی است که می تواند بر نگهداشت اعضای هیأت علمی تأثیرگذار باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی سازمانی و نگهداشت اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1390 انجام شد. روش ها: پژوهش ...

full text

نیازسنجی آموزشی اعضای هیأت علمی بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: شناسایی نیازهای آموزشی، گامی مهم در برنامه ریزی برای برنامه های رشد اعضای هیأت علمی بوده و نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش دارد. هدف این مطالعه تعیین نیازهای آموزشی و اولویت بندی این نیازها در اعضای هیأت علمی بالینی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ابتدا با استفاده از شاخص های به دست آمده از نظرسنجی، مرور متون و مطالعات داخلی و خارجی مشابه ...

full text

اولویت بندی نیازهای آموزشی اعضای هیأت علمی پایه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: شناسایی نیازهای آموزشی، گامی مهم در برنامه ریزی جهت برنامه های رشد اعضای هیأت علمی بوده و نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش دارد. هدف این مطالعه تعیین نیازهای آموزشی و اولویت بندی این نیازها در اعضای هیأت علمی پایه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش ها: در مطالعه توصیفی، ابتدا با استفاده از شاخص های به دست آمده از نظرسنجی، مرور متون و مطالعات داخلی و خارجی مشابه و دستورالعمل ش...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مدیریت اطلاعات سلامت

جلد ۱۱، شماره ۴، صفحات ۴۹۷-۵۰۵

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023